Konferencja „Dom polski na świecie - tradycje rodzinne i pamięć pokoleń”

     W  sierpniu bieżącego roku Fundacja „Dziedzictwo  nasze” ogłosiła konkurs pod hasłem „Dom polski na świecie - tradycje rodzinne i pamięć pokoleń”. Pragnęliśmy w ten sposób przybliżyć Rodakom z zagranicy i mieszkańcom Kraju stan zachowania polskiej kultury, klimatu domu, rodzinnych zwyczajów,  pamięci o pochodzeniu.    

  Burze dziejowe, zmiany granic historycznych, powojenne migracje lub osobiste decyzje - rozrzuciły nas po świecie, kolejne pokolenia  uczyły się żyć z dala od gniazd rodzinnych, budując nowe w innych, obcych miejscach osiedlenia. Życie ma swoje prawa. Wychodźcy wtapiali się w miejscowe społeczności, z  nimi  budowali przyszłość.  Ale  mieli też coś własnego - tęsknotę za Ojczyzną, dziedzictwem przodków, wspomnienia. Kontynuacja tradycji rodzinnej niesie  wiedzę o ojcach, utrwala dumę  z własnej tożsamości. 

     W odpowiedzi otrzymaliśmy dwadzieścia kilka opracowań,  uzupełnionych cennymi fotografiami  i dokumentami -  z Rosji (z Kaliningradu, Czerniachowska, Bałtijska, Znamieńska, Tomska, Abakanu, Woroneża), z Litwy (z Kowna,  Białej Waki, Bujwidz), Ukrainy (z Kijowa), Białorusi (z Grodna) oraz Republiki   Południowej Afryki (z Johannesburga). Nadesłane materiały złożyły się na unikalną  książkę, opatrzoną komentarzami historyków: dra  Adama Jankiewicza i dra Sergiusza Leończyka oraz etnografa mgr Teresy Romanowskiej. 

    Autorzy prac  i  działacze stowarzyszeń polonijnych spotkali się w Węgorzewie, na Mazurach, 6-7 grudnia b.r. na konferencji poświęconej tradycjom domu polskiego na świecie. Referaty przygotowali:  Nadzieja Susznicka, Władimir Jerzykow, Katarzyna Niemiro, Irena Korol, Teresa Romanowska, Michał Treszczyński, Anna Adamowicz, Zofia Wojciechowska, Barbara M.J. Kukulska, Franciszka Abromowicz, Andrzej Androsiuk, Elena Morozowa, Anna Jermołajewa, Nikolaj Gorenow i Aleksander Purkha. 

    W wystąpienich i dyskusjach przewijały się - bardzo polskie - tematy; dawnym i dzisiejszy dom, tęsknota za Krajem, losy osób bliskich; mówiliśmy o budowaniu nowego życia, o dumie z rodowodu…  Konferencji towarzyszyła wystawa dokumentów i starych fotografii udostępnionych przez uczestników, która pięknie zakomponowała  i opracowała artysta grafik Agata Maciak.

     Były emocje, wzruszenia - ale i konkretne plany na przyszłość: uczestnicy wydarzenia jednogłośnie stwierdzili, że dokumentowanie dziejów własnego narodu,  troska o każdy okruch pamięci - to nasz obowiązek wobec przyszłych pokoleń - i wobec nas samych. Pragniemy  wspólnie pisać tę historię.  

     Dwudniowe  spotkanie  zakończyło się pięknym akcentem artystycznym: pieśnią „Jest taki kraj…” w wykonaniu Eleny Bykowej  oraz  koncertem znanego Zespołu „Królewczanie” z Kaliningradu.

Barbara Grąziewicz-Chludzińska