2/2002 (18): I ZNOW RAZEM!

- WSPOMNIENIE Z II ŚWIATOWEGO ZJAZDU WYCHOWANKÓW BYŁYCH SYBERYJSKICH DOMÓW DZIECKA

W dniach 19 - 23 maja 2002 r. w Polsce, w niewielkim miasteczku na terenie Warmii i Mazur - w IŁAWIE,, odbył II U Światowy Zjazd Wychowanków byłych syberyjskich domów dziecka z lat 1940 - 1946. W Zjeździe uczestniczyli wychowankowie mieszkający obecnie nie tylko w starej ojczyźnie, ale też w innych krajach świata, w tym w Australii i USA.

Jest rzeczą naturalną i zrozumiałą, że przez 56 lat od opuszczenia „Diet Domów '" upływający czas znacznie przerzedził szeregi oraz bardzo wydatnie uszczuplił siły witalne i zdrowie wychowanków. Stąd na "poranny apel" w Iławie, stawiło się jedynie niespełna 300 mocno dojrzałych „dziewcząt" i „chłopców", u których ubytki na zdrowiu fizycznym kompensowała radość życia i chęć spotkania z dawno nie widzianymi przyjaciółmi z dzieciństwa.

Jedną z najliczniejszych grup uczestniczących w Zjeździe, stanowili wychowankowie Domu Dziecka w Małej Minusie, położonej w Minusińskim Rejonie Krasnojarskiego Kraju. Do Iławy przyjechało 14 wychowanków, a na spotkanie z nimi przybyła także Prezes organizacji polonijnej z Minusińska Pani Olga Tiemierowa oraz członek Rady Kongresu Polaków w Rosji Pan Sergiusz Leończyk.

Wspaniała atmosfera panująca wśród uczestników Zjazdu, była zasługą przede wszystkim gospodarzy miasta Iławy oraz władz Województwa Warmińsko - Mazurskiego w Olsztynie, a także działaczy olsztyńskiego oddziału Związku Sybiraków z Eugeniuszem Grabskim i Zygmuntem Skotnickim na czele.

Zjazd rozpoczął się uroczystą akademią w sali sportowej, po czym zapewniono uczestnikom wiele wzruszających wrażeń za sprawą występu miejscowych zespołów artystycznych.

Organizatorzy Zjazdu zadbali o wiele atrakcji sprzyjających atmosferze radości oraz refleksji i nostalgii wśród uczestników Zjazdu. Zabawa przy ognisku, z udziałem ludowych zespołów muzycznych oraz funkcjonujący „mikrofon dla wszystkich", sprzyjały odnajdywaniu się dawno nie widzianych przyjaciół i cementowaniu rozlużnionych przez upływający czas więzi. Uczestników zabawy przy ognisku bardzo zaskoczył występ wokalny Pani Olgi Tiemierowej, która w czystej polszczyżnie wykonała patriotyczną pieśń polską rodem z Litwy.

W trzecim dniu Zjazdu została zorganizowana autokarowa wycieczka do Malborka, dawnej stolicy zakonu krzyżackiego. Wychowankowie z Diet Domu w Małej Minusie, nazywający siebie „minusińczykami", spontanicznie zgrupowali się w jednym autokarze, by nawet podczas przejazdu do Malborka nie tracić ze sobą kontaktu. Dołączyli do nich dostojni goście z Minusińska i Abakanu w osobach Olgi Tiemierowej i Sergiusza Leończyka.

W pamięci „minusińczyków, Malbork to nie tylko historyczne miasto i zamek krzyżacki, ale miejsce kilkuletniego pobytu w Domu Dziecka, w którym zostali umieszczeni po powrocie w 1946 roku z Syberii. Dla części całkowitych sierot Dom Dziecka Nr l w Malborku, zwany potocznie „jedynką", stanowił namiastkę domu rodzinnego o którym zawsze się chętnie wspomina i do którego chętnie się powraca. Dlatego zrodził się u nich zamiar, rychłego ponownego odwiedzenia Malborka jako miejsca swego gniazda rodzinnego.

Po nie istniejącym już od kilkunastu lat Domu Dziecka Nr l pozostało tylko wspomnienie, ale istnieje przecież nadal w Malborku Szkoła Podstawowa Nr 3, w której znaczna część wychowanków otrzymała swą podstawową edukację, pozostając w ich świadomości nieodłącznym elementem nostalgii. Stąd zamiar ten postanowiono zrealizować w „trójce".

Za życzliwym przyzwoleniem obecnej Pani Dyrektor Szkoły Beaty Kacprowicz oraz przy akceptacji władz szkolnych miasta w dniu 22 maja 2002 r, w siedzibie "starej szkoły". noszącej także dziś nawę Szkoły Podstawowej Nr 3, odbyło się wzruszające spotkanie grupy „minusińczyków" z najmłodszym pokoleniem uczniów, z przedstawicielami absolwentów oraz kadry pedagogicznej szkoły. Oprócz wielu zaproszonych gości, wśród których znaleźli się przedstawiciele Polaków syberyjskich, spotkanie zaszczyciła Wiceburmistrz Malborka Danuta Stanek Gutowska, która wysoko oceniła inicjatywę zorganizowania spotkania i wyraziła nieskrywana dumę z faktu, że szkoła ma takich emisariuszy w świecie.

Więzi emocjonalne łączące wychowanków Domu Dziecka Nr l ze swoją szkołą -sprawiły, że grupa niemłodych już przecież absolwentów czuła się na spotkaniu z najmłodsyą generacją uczniów i z kierownictwem szkoły, jak aktualni członkowie szkolnej społeczności. Uczestniczący w spotkaniu literat Eugeniusz Lityński, także Sybirak, podkreślił w swym wystąpieniu zbieżność swych losów z losami "minusińczyków", późniejszych wychowanków Domu Dziecka w Malborku i wyraził aprobatę dla wszelkich inicjatyw zmierzających do poszerzania u najmłodszych pokoleń Polaków wiedzy o wojennych losach ich przodków

W imieniu obecnych i nieobecnych wychowanków szkoły, podziękowanie na ręce Pani Beaty Kacprowicz złożyła delegacja absolwentów rocznika 1952 w osobach Bolesława Włodarczyka, Bolesława Kamieniarza i Janusza Borkowskiego. Dalszą część spotkania uświetniły występy młodych szkolnych artystów, a rozmowom i wspominkom przy ciastkach i herbacie - nie było końca.

Na zakończenie - cała grupa „minusińczyków" oraz zaproszonych innych absolwentów "trójki" i wychowanków Domu Dziecka Nr 1, dokonała wspólnego wpisu do kroniki szkoły.

Bolesław WŁODARCZYK


< powrót

Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2022


Redakcja strony: dr hab Sergiusz Leończyk, dr Artiom Czernyszew

"Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów".
Skontaktuj się z nami
Kliknij aby przeładować
Wymagane jest wypełnienie wszystkich pól oznaczonych gwiazdką *.

Organizacje