4/2004 (28): Prace naukowe Sergiusza Leończyka

W roku 2002 Sergiusz Leończyk wydał w stolicy Chakasji - Abakanie pierwszą swoją książkę, ściślej zbiorek artykułów pod swoją redakcją pt." Aktualny stan nauczania języka polskiego na Syberii". Po wstępie Sergiusza Leończyka oraz jego informacji na temat działań polskiego Ministerstwa Edukacji Narodowej na rzecz polskiej oświaty za granicą oraz o Fundacji pomocy polskim szkołom na Wschodzie i polonijnym Centrum Nauczycielskim w Lublinie mamy pierwsze rozważania o miejscu i znaczeniu języka polskiego w integracji europejskiej. W dalszej kolejności postępują głody z różnych miast syberyjskich i nie tylko: z Jakaterynburga, Tiumieni, Tomska, Nowosybirska, Krasnojarska, różnych ośrodków południowej Syberii oraz Irkucka, Usola, Ułan - Ude, Buriacji i Czyty. Autorzy, to najczęściej polonijni działacze z Syberii, jak np. znany mi osobiście, studiujący w Uniwersytecie Jagiellońskim Paweł Korol - Stolarow, piszą o problemach i rezultatach dotyczących nauki języka polskiego na Syberii. Praca ta jest jak najbardziej potrzebna, bowiem naprawdę mało ludzi w obecnej RP ma jakieś, choćby blade pojęcie w problemach utrzymania polskości na Syberii, w sposobie i okolicznościach oraz warunkach uczenia języka i kultury polskiej w tym konglomeracie narodów, jakim jest Syberia.

Przed obroną swojej pracy doktorskiej pt. "Polacy w południowej części guberni jenisejskiej od XIX do początku XX wieku", co miało miejsce 14 października (czwartek) 2004 roku w Uniwersytecie Szczecińskim i zakończyło się wspaniałym happy endem, Sergiusz Leończyk wydał jeszcze jedną pracę o charakterze historycznym. Jest to broszura p.t :" Polskie karty w historii Minusińska" Abakan 2004, stron 60. W początkowych wersetach tej publikacji, dr Leończyk przybliża dzieje Minusińska od początku jego istnienia, poświęcając dalej więcej miejsca dziejom polskich zesłańców, którzy trafili do Minusińska, tworząc tam z czasem oddzielną diasporę polską - Polonię minusińską. Dalej na kolejnych stronicach tej ciekawej książeczki dr Sergiusz Leończyk przybliża niektóre postacie spośród Polaków minusińskich, szczególnie rodziny Korzeniowskich i Wojciechowskich, jako tych, którym się na zesłaniu powiodło. Przewijają się nieznane szerszej społeczności w Polsce nazwiska, które dr Leończyk dzięki tej publikacji jak gdyby przywrócił do obiegu historycznego w polskich środowiskach historycznych.. Dowiadujemy się o placówce polskiej, jaką było i jest Muzeum Krajoznawcze w Minusińsku oraz o działalności jej twórcy - rosyjskiego aptekarza Mikołaja Martjanowa. Przy owym Muzeum powstała i dynamicznie się rozrasta biblioteka polska, będąca jednym z największych księgozbiorów polskiej książki poza Krajem. Polską książkę w Minusińsku w swoim rozwoju dziejowym dr Leończyk ma zamiar opisać w następnych swoich publikacjach.

Prof. zw. dr hab. Antoni Giza
Dr honoris causa

< powrót