Święto górnika, w Polsce obchodzone jest dnia 4 grudnia. Jest to też dzień imienin świętej Barbary z Nikomedii, patronki trudnej pracy.
Młody górnik dziarsko skacze
kilofem wywijo
potem ciungnie piwo z kufla
czas mu dziarsko mijo...
dziewuch trochę zbałamuci
może się zakocha
do chałupy swoi wróci
da mu zupy Gocha....
wiersz pana Ireneusza
ze Stawu Kunowskiego
Najpierw modlitwa
W tradycji górniczej, Barbórka zawsze rozpoczyna się modlitwą w kaplicach, które usytuowane są w każdej kopalni. Następnie po wykonanej szychcie, górnicy wraz z orkiestrą, maszerują po ulicach tych dzielnic Śląska, gdzie najwięcej mieszka górniczej braci.
Święta Barbara
Barbara jest uznana za świętą oraz za męczennicę. Wywodziła się ona z pogańskiej rodziny z Heliopolis. Ojciec Barbary Dioskuros,wysłał ją na naukę do Nikomedii. Tam zetknęła się ona z chrześcijaństwem i propagowaniem wśród ludzi Ewangelii. Gdy Dioskuros dowiedział się, że Barbara została gorliwą wyznawczynią Jezusa i jego nauk, chciał ją siłą zmusić do wyparcia się chrześcijaństwa.
Przeciw córce i Bogu
Gdy to nie poskutkowało, Dioskuros doniósł na córkę do władz Heliopolis. Została ona zatem uwięziona w wieży, gdzie miał przed śmiercią objawić się jej anioł. Mimo wszystko, została ona ścięta mieczem około roku 305 w Nikomedii, podczas prześladowań chrześcijan za czasów panowania cesarza Maksymiliana.
Zwyczaje barbórkowe
Istnieje legenda, według której święta Barbara, uciekając przed ojcem schroniła się w skale, która się przed nią rozstąpiła kryjąc w ten sposób dziewczynę. W tradycji polskiej, w święto św. Barbary wkłada się ziarnka zboża i gałązki czereśni lub wiśni do wody, które mają zakwitnąć na Boże Narodzenie jako zwiastuny szczęścia. Przed rozpaleniem w piecu węglem, jako wytworem pracy górniczej w wielu polskich domach odmawiała cała rodzina modlitwę Ojcze Nasz. Śpiewano także pieśni o świętej Barbarze, aby w ten sposób uprosić wszystkim łaskę zdrowia i szczęścia w nadchodzącym Nowym Roku.
Ewa MICHAŁOWSKA-WALKIEWICZ