W tym roku mija 100-lecie urodzin Heleny Wielikanowej (1923–1998) — znakomitej radzieckiej i rosyjskiej piosenkarki. Helena urodziła się 27 lutego 1923 r. w Moskwie w rodzinie pochodzącej z Polski. Jej ojciec był pół-Litwinem o nazwisku Velikanis.
W 1941 roku Hela ukończyła szkołę. Następnie chciała pójść do szkoły muzycznej, ale rozpoczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana, i rodzina ewakuowała się do Tomska, gdzie Helena pracowała w szpitalu, uczestniczyła w koncertach dla rannych.
W 1944 roku Helena wróciła do Moskwy i rozpoczęła studia w Szkole Muzycznej im. Glazunova. Uczyła się bardzo dobrze, nauczyciele radzili jej poświęcić swój talent operetce, ale ją pociągała tylko estrada. Na profesjonalnej scenie Wielikanowa pojawiła się po raz pierwszy w 1948 roku, a kilka lat później przyszło uznanie.
Sukces piosenkarce zapewniły piosenki sięgające do głębi ludzkich uczuć. Takimi były „Na Kurganie”, „Do przyjaciela”, „Idą białe śniegi”, „Konwalia”, piosenki skomponowane do wierszy Siergieja Jesienina i Noweli Matwiejewej.
Po kilku latach udanych występów podczas kolejnego tournée Wielikanowa straciła swój wysoki głos z powodu niewłaściwego leczenia.
W latach 1986–1995 Wielikanowa wykładała w Instytucie Muzycznym im. Gniesinych. W 1992 roku, już w wieku 69 lat, została uhonorowana tytułem „Narodowa Artystka Federacji Rosyjskiej”.
16 kwietnia 1998 roku w Moskwie odbyła się ceremonia odsłonięcia na Placu Gwiazd jej imiennej Gwiazdy.
10 listopada 1998 roku miał się odbyć „pożegnalny” (według jej słów) koncert w Domu Aktora. Helena Wielikanowa zmarła w swoim mieszkaniu dwie godziny przed koncertem. Ludzie, którzy przybyli na koncert, byli zszokowani tym, co się stało: na chwilę opuścili salę koncertową, ale wrócili do Domu Aktora z kwiatami i zapalonymi świecami w pamięć o ukochanej piosenkarce. Pochowana jest na cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie.
Informacja „Domu Polskiego” w Moskwie